„Pamiętaj, że cała pierwsza pomoc opiera się na szybkiej reakcji. Zrozumiałe jest, że w tak trudnych momentach będziesz miał duże emocje i wysoki poziom stresu. Może to spowodować pewne błędy w twoim działaniu – to normalne. Nie może jednak być tak, że nie podejmiesz akcji, a obawa, że zrobisz coś z błędami, spowoduje, że zrezygnujesz z działania. Dużo nauczycieli i opiekunów boi się, czy byłoby w stanie dobrze podać adrenalinę. To zrozumiały strach, ale mamy na niego odpowiedź. Jest nią regularny trening, przynajmniej raz w roku. Europejska rada Resuscytacji podaje, że większość pacjentów we wstrząsie anafilaktycznym umiera przez brak adrenaliny albo opóźnienie w jej podaży. Zmieńmy to!